میگن:هر چی بیشتر دنبالش باشی کمتر بهش میرسی(یعنی فکر بدون عمل کردن)

میگم:درسته،ولی مگه میشه جلوی این اقیانوس بزرگ رو گرفت؟

میگن:پس منتظر باش یروزی تو این اقیانوس غرق بشی.

به دنبال جست و جوهای بنده برای پیدا کردن هدف و معنای زندگیم،گفت و گوهایی با افراد مختلف میکنم.مثلا میپرسم به نظرت عشق چیه؟یا دلخوشیت تو دنیا چیه در حال حاضر؟

دیروز به دنبال یه سوال کوچیک به یه بحث مفصل درباره آرامش رسیدیم.

ازم پرسید:آرزوت چیه؟

گفتم:نویسنده بزرگی بشم و همه دنیا کتابامو بخونن و یه روزی از ایران برم.

حرفامو تایید کرد،گفتم خودت چی؟

گفت:همه آرزوهام برآورده بشن‌.

گفتم:خب یعنی مثلا یه کارگردان یا نویسنده معروف بشی؟

گفت:نه آرزوم آرامشه.

گفتم:آرامش که آرزو نیست،آرامش یه حالت روحیه که خودت باید بهش برسی،به نظر من یعنی جدا ازینکه کجایی و چه میکنی حس کنی خوشبختی و از اون چیزی که داری راضی باشی.حالا تو تعریفت چیه از آرامش؟

گفت:یعنی اینکه ته دلت راضی باشه از کارا و اتفاقا.

گفتم:منظورت اینه که کاری رو انجام بدی که از ته دلت واقعا خوشحالت کنه.اجباری نباشه.درسته؟خب چه کاریه که خوشحالت میکنه؟

تهش به این رسیدیم که نمیدونه.یعنی خودش نمیدونست چی تو زندگی خوشحالش میکنه.

الان فکر میکنم اگه به آرزوهام برسم به آرامش میرسم.ولی اینم میدونم تا این اقیانوس مواج آروم نشه،نه خبری از ساحله نه آرامش.

آرامش،آرزو و هدفتون تو زندگی چیه؟
چی خوشحالتون میکنه؟